Eindelijk in Nepal!

Dag 41, 15-09-2012

Opnieuw staan we op tijd op, omdat we vandaag naar het land van het einddoel gaan, de grens van Nepal naar Mahedranaga. We gaan vroeg omdat we voor 12.00 uur bij de grens willen zijn, dit omdat de grens om 14.00 uur dicht gaat en dan moeten we wachten 18.00 uur. Om uit Mahedranaga te komen is weer een hele klus, het is een drukte van jewelste, maar we houden de moed erin omdat het van nu af aan alleen maar beter kan worden met het verkeer (minder kunnen we ons niet voorstellen).
De reis gaat langzaam, maar gestaag, de gaten in de weg zijn weer talrijk, de drukte in de vele kleine plaatsjes is weer groot. We kruipen er door en worden regelmatig aangedrukt tegen onze motorkoffers, het is er echt doorheen wurmen.

Een blik op het horloge zegt mij dat we om 11.30 uur bij de grens zullen zijn, en we gaan nog even tanken om van de Indiaase roepies af te komen. Tijdens het tanken horen we Hans ineens roepen: “hij doet het niet meer!” We denken dat het zo wel goed komt. Maar de motor van Hans geeft geen enkel teken van leven meer en we gaan op zoek naar startkabels. Als we deze hebben gevonden (zelf gemaakt) start de motor, maar slaat ook onmiddellijk weer af als we de kabels weer losmaken. We proberen het nog een keer, maar zien dan rook uit de cockpit komen en stoppen er onmiddellijk mee. Even overleggen; gezien de tijd en met nog 5 km te gaan, komen we tot het besluit om hem eerst even te slepen tot de grens en dan zien we daar wel weer verder.

Bij de grens gaat het allemaal redelijk snel in vergelijking met wat we gewend zijn; aan de Indiase kant 1,5 uur en aan de Nepalese kant 1 uur. Wat nu met de motor van Hans is de vraag. Het hotel dat we voor ogen hebben is ongeveer 10 km van de grens en we besluiten om hem deze afstand ook maar te slepen, zodat we dan rustig kunnen kijken wat er aan te doen is.

Bij het hotel eerst even douchen en het bekende pilsje pakken, maar dan aan het werk met de motor van Hans. Het blijkt dat de hoofdzekering heel is, maar 2 andere zijn stuk. Als we deze 2 zekeringen vervangen, gaan ze er na een paar seconden weer door. De zekering van de benzinepomp en de ontsteking is de belangrijkste en we koppelen alle onderdelen los, maar ook dan gaat de zekering er weer door. Als laatste controleren we de centrale computer en deze stinkt verbrand, dus einde verhaal.

We gaan eten en overleggen wat er nog te doen is. Rob stelt voor om een pick-up truck in te schakelen en de motor naar Kathmandu te laten brengen, vandaaruit is het vervoer naar Nederland toch geregeld. Een paar telefoontjes en hij komt al een stuk verder, morgen om zes uur kan hij de rest regelen.

Nog een pilsje en we gaan moe naar bed, maar hebben eerst nog afgesproken dat Hans met ons de tour gaat afmaken. We verdelen de bagage en zorgen dat hij elke dag ergens achterop kan. Het is helaas niet anders.