Vandaag de eerste dag in Iran

Dag 17: 22-08-2012

Vandaag de eerste hele dag in Iran.
Na het ontbijt in het erg luxe hotel in Tabriz gaan we op weg naar Ali Sadr. Een grote afstand van 540 km, dus we nemen eerst weer de snelweg. Het valt op dat het hier veel kaler is dan in Turkije. Zoals ik gisteren al zei: het is net een maanlandschap, maar na ongeveer 100 km komt er langzaamaan toch wat gras en later zelfs bomen. Natuurlijk moeten we tanken en dat is hier een gekkenhuis, alle mensen dringen, roepen en toeteren. Maar het afrekenen is hier een feestje, we hadden met ons vieren 55 liter getankt voor 398.445 rial en dat is ongeveer 16 euro; dus 29 ct per liter! Eigenlijk jammer dat mijn motor niet meer verbruikt, want dan kon ik vaker voordelig tanken.
In Turkije werden we meerdere keren per dag aangesproken door mensen in onze eigen taal of in het Duits, men wilde maar wat graag laten horen dat men in Europa had gewerkt en gewoond. Hier spreken de mensen ons ook aan, maar ze kennen bijna geen vreemde talen. Ze willen graag weten waar we vandaan komen en waar we naar toe gaan. Heel erg vaak vragen ze ook wat zo’n motor heeft gekost en als we dan het bedrag (nieuwwaarde) noemen, schudden ze het hoofd, hoe is dat nu toch mogelijk. In Turkije waren dat ook de standaardvragen. Toen we gisteren de grens naar Iran over gingen moest ons klokje 1,5 uur vooruit, dus het verschil met Nederland is nu 2,5 uur.
Na 280 km zijn we van de snelweg afgegaan en door het achterland gegaan, opnieuw mooie en ruige natuur die langzaam toch wel groener werd. De wegen varieerden van glad asfalt tot helemaal geen straatbedekking. We hebben wel 32 km off-road op gravel gereden. Bij Martin is hierbij zijn opspat wiel-beschermer afgebroken, maar dat maakt voor de techniek niets uit. Onderweg nog even iets gegeten, wat erg lekker was; gegrild vlees met rijst en yoghurt, met een blikje Pepsi voor 4 man, nog net geen 9 euro, daar kun je toch geen honger voor lijden. De rest van de reis verliep goed tot we vlak voor Ali Sadr ons verreden en in een dorpje terecht kwamen, waar geen enkele bestrating was en de huizen van klei en leem waren.
Het liep hier dood en we moesten enkele kilometers terug, maar daar stond de politie die ons staande hield met de vraag waar we naar toe wilden. Op de kaart aangewezen, en ja hoor, opnieuw een escorte tot de weg naar ons doel, erg vriendelijk toch weer. Hun collega’s waren wel erg actief, want op de snelweg staat om de 10 km een snelheids- controle.
Zo komen we aan bij het hotel, waar we te horen krijgen dat we alleen lange broeken mogen dragen en geen alcohol drinken; we passen ons maar aan. Morgen na het ontbijt eerst een vaartocht door de grotten naast het hotel en dan op naar Esfahan.