't Gaat nog steeds voorspoedig
Blijf op de hoogte en volg Sjoerd
06 September 2012 | Pakistan, Multān
Dag 32: 06-09-2012
Deze ochtend zijn we redelijk vroeg opgestaan, omdat we een kleine 479 km kilometer voor de boeg hebben. We moeten de motoren uit de stalling halen en oppakken op straat voor het hotel. Binnen een paar minuten staan er veel belangstellenden rond onze motoren. We rijden weg in de richting die ons was aangegeven, maar eenmaal bij de brug zien we geen oprit, dus maar draaien en het aan de andere kant proberen. Dit was ook geen succes omdat we in een erg slechte buurt belanden waar de straat ook nog eens doodliep. Weer gedraaid en opnieuw richting brug, en ja hoor, daar was de oplossing. Die mooie grote brug had aan de zij/achterkant een parallelweg die je niet kon zien. Zo komen we dan toch op de grote weg en het verbaast ons dat we nog geen politie hebben gezien. Mogen we dan zonder controle reizen of hebben ze nog iets anders voor ons bedacht? Maar nee hoor, bij alle controlepunten mochten wij juist doorrijden, terwijl anderen werden gecontroleerd. Sterker nog, over het algemeen werd er vriendelijk gezwaaid naar ons. Zo verliep de reis voorspoedig, het wegdek varieerde van mooi glad tot stukken met grote gaten. Als je gisteren de foto hebt gezien van de te hoog en zwaar beladen vrachtauto zal het je niet verbazen dat we vandaag 6 vrachtauto’s op hun zijkant hebben zien liggen. Daarbij ook nog wel 20 auto's die problemen hadden met de banden, remmen of iets anders aan het onderstel.
Na een lekkere maaltijd in de middag verloopt de reis verder soepel, alleen een regenbuitje zorgt nog even voor wat spektakel. Op veel plaatsen werd het helemaal wit op de weg en iets verderop lag weer zoveel zand dat in modder veranderd was, zodat het lekker glad was en dus oppassen geblazen! We komen nu langs erg veel rijstvelden en het droge en dorre Pakistan is nu juist heel erg groen. Maar het is overal erg vies; toen ik deze week aan een agent vroeg waar ik mijn rommel moest laten zei hij: 'gooi maar neer, we zijn hier in Pakistan en niet in Nieuw Zeeland.' Zo gaat in het hele land, overal ligt erg veel rommel en alles is erg vies.
Tegen 06.00 uur zijn we in het hotel, even snel douchen en daarna wat drinken. Dan komt er een cameraploeg van een Pakistaanse nieuwszender die wereldwijd uitzendt. Ze maken een kleine reportage over ons en onze motoren, enkelen worden ook nog geïnterviewd. Daarna gaan we nog even naar een K.F.C-restaurant en bespreken de dag van morgen. Omdat we een dag willen inhalen staan we om 06.00 uur op, zodat we om 07.30 uur kunnen gaan rijden. We willen namelijk de overnachting in Lahore overslaan en in 1 x naar Amaritsza in India rijden. We moeten dan wel voor 13.00 uur bij de grens zijn, anders gaat dat niet lukken. s ’Avonds gaan we dan nog wel even met de taxi terug om de grensceremonie te gaan zien. Het is nu 23.00 uur en ik ga naar bed, om 05.00 uur gaat de wekker en het wordt een lange dag.
Deze ochtend zijn we redelijk vroeg opgestaan, omdat we een kleine 479 km kilometer voor de boeg hebben. We moeten de motoren uit de stalling halen en oppakken op straat voor het hotel. Binnen een paar minuten staan er veel belangstellenden rond onze motoren. We rijden weg in de richting die ons was aangegeven, maar eenmaal bij de brug zien we geen oprit, dus maar draaien en het aan de andere kant proberen. Dit was ook geen succes omdat we in een erg slechte buurt belanden waar de straat ook nog eens doodliep. Weer gedraaid en opnieuw richting brug, en ja hoor, daar was de oplossing. Die mooie grote brug had aan de zij/achterkant een parallelweg die je niet kon zien. Zo komen we dan toch op de grote weg en het verbaast ons dat we nog geen politie hebben gezien. Mogen we dan zonder controle reizen of hebben ze nog iets anders voor ons bedacht? Maar nee hoor, bij alle controlepunten mochten wij juist doorrijden, terwijl anderen werden gecontroleerd. Sterker nog, over het algemeen werd er vriendelijk gezwaaid naar ons. Zo verliep de reis voorspoedig, het wegdek varieerde van mooi glad tot stukken met grote gaten. Als je gisteren de foto hebt gezien van de te hoog en zwaar beladen vrachtauto zal het je niet verbazen dat we vandaag 6 vrachtauto’s op hun zijkant hebben zien liggen. Daarbij ook nog wel 20 auto's die problemen hadden met de banden, remmen of iets anders aan het onderstel.
Na een lekkere maaltijd in de middag verloopt de reis verder soepel, alleen een regenbuitje zorgt nog even voor wat spektakel. Op veel plaatsen werd het helemaal wit op de weg en iets verderop lag weer zoveel zand dat in modder veranderd was, zodat het lekker glad was en dus oppassen geblazen! We komen nu langs erg veel rijstvelden en het droge en dorre Pakistan is nu juist heel erg groen. Maar het is overal erg vies; toen ik deze week aan een agent vroeg waar ik mijn rommel moest laten zei hij: 'gooi maar neer, we zijn hier in Pakistan en niet in Nieuw Zeeland.' Zo gaat in het hele land, overal ligt erg veel rommel en alles is erg vies.
Tegen 06.00 uur zijn we in het hotel, even snel douchen en daarna wat drinken. Dan komt er een cameraploeg van een Pakistaanse nieuwszender die wereldwijd uitzendt. Ze maken een kleine reportage over ons en onze motoren, enkelen worden ook nog geïnterviewd. Daarna gaan we nog even naar een K.F.C-restaurant en bespreken de dag van morgen. Omdat we een dag willen inhalen staan we om 06.00 uur op, zodat we om 07.30 uur kunnen gaan rijden. We willen namelijk de overnachting in Lahore overslaan en in 1 x naar Amaritsza in India rijden. We moeten dan wel voor 13.00 uur bij de grens zijn, anders gaat dat niet lukken. s ’Avonds gaan we dan nog wel even met de taxi terug om de grensceremonie te gaan zien. Het is nu 23.00 uur en ik ga naar bed, om 05.00 uur gaat de wekker en het wordt een lange dag.
-
07 September 2012 - 00:02
Marjon:
broertje,
Net mijn verjaardag in cleaning outfit gevierd. Kwas niet voorbereidt op een feestje, voelde me moe van mijn inniminnienreisje naar Sweden en heb de middag met spierpijn en doodmoe al slapend door gebracht.
Ik vind het leuk om te lezen dat alles oke gegaan is en dat jullie de "Lahoreceremonie" toch gaan beleven! Lijkt mij een een perfect plan. Vreselijk dat alles zo vies is. Je zult hier waarschijnlijk helemaal nergens meer mee zitten. Neus afvegen aan je mouw is wel het minste probleem toch? Goed handen wassen lijkt me toch wel het beste plan. Niet vergeten hoor!
Leuk om te lezen dat ook de plaatselijke bevolking belangstelling heeft voor jullie giga onderneming. Zijn toch wel gewoon mensen he? Pakistan, niet het leukste deel maar ook weer wel superecht!
Hopelijk gaat deze laatste voorspoed in India verder. Ik wed met je dat je je blijft verbazen!
Dankjewel voor smsje, Liefvanjou!
Liefs,
Marjon. -
07 September 2012 - 19:10
Hans Pierik:
Hallo Daar,
Gaaf dat het nu allemaal wel voorspoedig gaat, dat hebben jullie wel verdiend. En dan een televiesie zender op bezoek, heel erg leuk.Jullie gaan dan wel van rtvoost naar een een buitenlands station, knap hoor om zoveel aandacht op jullie missie te krijgen. Dit fenomeen maakt wel duidelijk dat jullie daar de politie wel lastig vallen als zelfs de media er lucht van krijgt, deze er dan ook nog aandacht aanbesteden dan kan het toch niet anders zijn.
We hopen dat de ceremonie aan de grens dit keer met de brieven die jullie hebben ook voorspoedig zal gaan. Misschien hebben ze daar aan de grens wel een computer die niet op kolen werkt en is allles al geregeld voor dat je het door hebt. Ze weten immers al wel dat jullie er aankomen.
Het meest vebaasd me nog dat ze daar KFC hebben, weet je wel zeker dat het eten te verteren is, geen groene eieren etc.
Veel voorspoedige kilometers en natuurlijk een fijn weekend.
Verder hopen we dat het volgende land de zelfde voorspoed brengt als de laatste dagen.
Wees voorzichtig.
De piertjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
