Een nieuw avontuur in India

Dag 40

Deze ochtend nemen we afscheid van Erwin en John, zij gaan door naar China. Ze hadden gisteravond op een etentje getrakteerd, omdat ze terug gaan naar Pakistan om via daar de weg naar China op te pakken. Eerst was het de bedoeling dat ze via Nepal zouden reizen maar de Chineese autoriteiten hebben het onmogelijk gemaakt dit via Nepal en Tibet te doen.

Om 06.30 uur gaat de wekker en we staan op en pakken onze spullen. Het de bedoeling dat we Erwin en John gaan uitzwaaien om 07.00 uur, daarna gelijk aan het ontbijt en vertrekken. Maar ook dit ging weer anders, een fikse onweersbui zorgt ervoor dat we bij het uitzwaaien al nat zijn en we besluiten dan ook nog uurtje te wachten. Om 09.00 uur regent het nog steeds erg hard, dus we stellen het vertrek uit naar 10.00 uur. Dat was een goede beslissing, op de afgesproken tijd is het droog en we pakken de motoren op onder belangstelling van het hotelpersoneel en erg veel bouwvakkers die hier aan het renoveren zijn.
Het hotelpersoneel laat ons een krant zien met een foto van Rob voor het hotel. Gisteren waren er een journalist en fotograaf geweest om een stuk te schrijven over onze reis en dat stond vandaag in 14 kranten.

Agra is ook weer een grote stad met 1.500.000 inwoners, dus ook nu weer een hele klus om de stad uit te komen. Maar met een beetje geluk weet Rob toch de juiste uitgang te vinden en we rijden richting het noorden.
Na een 60 kilometer komen we bij een veemarkt helemaal vast te zitten, zo druk was het hier. En als de bevolking elkaar nu eens een beetje ruimte gunde, waren we wel een uur eerder uit deze malaise gekomen. Ze staan echt met de bumpers tegenover elkaar en maken ruzie over wie er achteruit moet.

Een stuk verder moeten we opnieuw aan de kant omdat een onweersbui verder rijden onmogelijk maakt. Na een half uurtje schuilen, regent het minder hard en gaan we verder. Nu is het wel oppassen geblazen, we rijden door plassen waar je de diepte niet van kent en onder een brug gaan we tot aan de cilinders door het water/modder. De motoren en wij zien er niet meer uit, alles is nat en vies. Het blijft maar regenen en zo rijden we naar het einddoel voor vandaag, het hotel in Bareily.
Als verzopen katten komen we in het hotel en we proberen op de kamer de kleren weer te drogen. Het hotel heeft hiervoor geen enkele mogelijkheid, zeggen ze.

Deze dag hebben we buiten water en modder niets gedaan of gezien waar ik het fototoestel voor wilde pakken, dat zat namelijk lekker droog onderin de koffer.

Morgen gaan we naar Mahendranager aan de grens in Nepal. En als alles gaat zoals het zou moeten, zijn Frieda en haar zus Jellie al in Nepal, Kathmandu.