Naar Yadz

Dag 22: 27-08-2012

Vandaag weer een dag om te reizen. We gaan van Shiraz naar Yadz, een afstand van 350 km via de snelweg. Maar zoals zo vaak, kiezen we weer voor het achterland, omdat er gewoon meer te zien is en het motorrijden er leuker is.

Tijdens het inpakken van mijn tas scheurde deze voor een groot deel uit aan de bovenkant, dus heb ik hem maar op de kop op de motor gebonden, ik zal vanavond een schoenmaker moeten zoeken om hem laten te repareren.

Na ons door het verkeer van Shiraz te hebben geworsteld  gaan we 5 km buiten de bebouwde kom van de grote weg en zoeken het wat meer links van de snelweg. Onze navigatie helpt ons nu nog maar een klein beetje omdat we geen van allen de software van dit gebied hebben kunnen bemachtigen. Wel hebben we de wereldkaart, maar die kent alleen de plaatsen en hoofdwegen. In de plaatsen kent hij ook geen straten, alleen de  straten die de stad in en de stad gaan. Maar door de coördinaten van het doel in te voeren in de navigatie zal een pijl ons altijd naar het doel wijzen, en de afstand hemelsbreed tot het doel aangeven. Zelf moet je dan de juiste straten zoeken, op gevoel en op de kaart.

We zijn nog maar net van de grote weg af of we komen in een dorpje waar de tijd heeft stil gestaan, mensen werken in en voor hun huizen die zijn gebouwd van hout en klei met stro. Het hele dorp komt overeind als er 4 van die zware motoren zich langzaam tussen de gaten in de weg door manoeuvreren en de jongeren rennen met ons mee.  Ze roepen en vragen ons van alles.

Verderop gaat het omhoog en het gevoel voor de motorrijder komt letterlijk naar boven. Mooie wegen en een redelijk groene omgeving. Hier is blijkbaar wel water vanuit de bergen, want op de akkers zien we aardappels, tomaten, uien en rijst. Het gaat verder omhoog en de begroeiing wordt steeds minder om uiteindelijk helemaal weg te blijven.

Een erg mooi, maar kaal gebied ligt voor ons en een weg vol bochten met mooi asfalt brengt  ons uiteindelijk op 2780 meter hoogte. Je krijgt een glimlach op het gezicht door de mooie omgeving en het motorrijden. Over de top zien we alleen nog maar kale rotsen die statig, maar hoog, overal bovenuit steken.  Als we over de volgende top komen, zien we een eindeloze vlakte, die later een woestijngebied blijkt te zijn. Eenmaal op die vlakte zien we meerdere kleine wervelstormen in de verte, die slierten met zand honderden meters mee omhoog nemen. Verder is er alleen zand en zo nu en dan een dor bosje.

Het is erg warm en in een klein plaatsje gaan we toch maar wat eten. Ze hebben geen buitenlandse kaart dus nemen we voor de zekerheid maar kebab met rijst, dan zit je altijd goed.

Na het eten nog even door een stukje vlakte gereden, die toen overging in heuvels en na ongeveer 100 km zagen we Yazd, ons doel voor vandaag en morgen. Het hotel hadden we dit keer vrij snel gevonden. Dat was maar goed ook, omdat het erg warm was. Volgens mij is het een oud klooster met allemaal kamertjes aan een binnenplaats met veel groen en met een vijver en veel ligbanken.

Snel douchen en een wasje doen, dat kan dan nog drogen in de zon. Daarna op zoek naar een schoenmaker om mijn tas te laten repareren en dat lukt na uitleg van het hotelpersoneel vrij snel. Voor 2 euro is de klus  geklaard en de hele bovenkant ter versteviging rond vastgenaaid. Ik geloof niet dat hij nu nog waterdicht is maar dan moet ik hem als het regent maar weer op de kop vervoeren. Morgen geen reisdag, maar we gaan een aantal dingen in de omgeving bekijken. Daarover later meer.