Voorbereiding

Nog 43 dagen en dan is het zover. Al jaren heb ik de wens om ééns in m’n leven een grote motorreis te maken. Je stelt de dingen vaak uit, want alles kan later nog weleens, bijvoorbeeld als je met de VUT gaat of zo. Maar als er dingen in je leven gebeuren die heel veel indruk op je maken, zoals het overlijden van m'n beste collega Henri afgelopen september, met kerstmis m’n trouwe klusmaat en buurman Hans en m’n neef Jan in juni, dan komt het besef dat je iets niet uit moet stellen als je het echt graag wil. Voor Jan, Henri en Hans kwam ook geen later.
Dus dit wordt voor mij een reis met een opdracht. Hiervoor heb ik een mooie sticker laten maken, die belangeloos door Willem is ontworpen en gemaakt, voor op m’n beide koffers. Een eerbetoon aan H & H.

Ik zit nu volop in de voorbereidingen, en dat zijn er nogal wat, maar dat maakt het juist zo leuk. Op zondag 13 mei zijn we voor de 2de keer bij elkaar geweest. Erg leuk om je reisgenoten te ontmoeten, want zeg nou eerlijk, 50 dagen met wildvreemden optrekken is niet niks. Maar het lijken allemaal bijzonder geschikte kerels en we hebben natuurlijk allemaal hetzelfde doel met dezelfde passie en dat is uiteraard het motorrijden. Op deze zondag hebben we ons bezig gehouden met het invullen van aanvraagformulieren voor de visa naar Pakistan en India. Je denkt dat doe ik zo even, maar dan sla je de plank goed mis. Er mag in deze aanvragen geen lettertje of cijfertje verkeerd staan. Ze willen alles van je weten, zelf de volledige namen van je ouders, ook al zijn ze overleden, wanneer en waar ze geboren zijn etc. Voor India moet je zelf een speciale pasfoto laten maken in het formaat 5x5 cm. Mijn werkgever moest een brief opstellen waarin hij verklaarde dat hij toestemming gaf dat ik als toerist India zou gaan bezoeken. Het is leuk dat je tegen bepaalde dingen aanloopt en dat dit ook weer op te lossen is. Gelukkig was de dame van onze HR afdeling direct bereid om deze brief te maken en diezelfde dag nog te posten. Tinie, alsnog hartelijk dank hiervoor.

De afgelopen weekends heb ik besteed aan het nakijken van de motor, want je wil tijdens zo’n reis voor zo min mogelijk verrassingen komen te staan. Ik ben begonnen om de motor een grote beurt te geven; kleppen stellen, filters en remblokken vervangen en natuurlijk ook nieuwe olie. Dit alles mocht ik doen in de garage van m’n vriend Corry. En komende week moet de motor nog naar de dealer voor een inspectie. Op advies van de organisatie heb ik ook nog extra versteviging aangebracht in de ophanging van m’n motorkoffers, want die blijken nog wel eens af te breken. Daarna nog naar Henk voor nieuwe banden en dan is m’n motor klaar voor de reis.

Frieda wil ik bedanken voor het aanvragen van het Carnet de Passages. Dit was een erg lastige klus, want ook hiervoor moesten weer allerlei gegevens worden ingevuld. De ADAC was erg vriendelijk, want ze hebben het ingescande formulier eerst nagekeken, alvorens we het hebben opgestuurd. Voor de duidelijkheid, een Carnet de Passages heb je om met je motor een land binnen te komen. Aan de grens, bij binnenkomst van een land, krijg je van de douane een stempel in dit Carnet en bij het verlaten van dit land weer. Men weet dan zeker dat je de motor niet hebt ingevoerd. Hiervoor moet je een behoorlijke borg betalen, bij terugkomst van je motor in Nederland krijg je dit geldbedrag weer terug van de ADAC, mits je in het bezit bent van alle in- en uitstempels.

Op 7 Juli komen we nog een keer bij elkaar om de laatste dingen te bespreken. Zoals de vertrekplaats, vertrektijd en uiteraard de route. Tevens spreken we dan af wie welke reserve onderdelen meeneemt.