Naar Istanbul

Dag 5: 10-08-2012

Een dag vol tegenstellingen.
Wakker worden door donder en regen is voor een motorrijder niet leuk, o jé, wat nu, denk je als eerste.
Kleren aan, ontbijten en overleggen wat en hoe we het gaan doen, met het weer en hoe te rijden.
Omdat Jan en Sjon zich gisteren bij ons hebben gevoegd is de groep te groot om met z´n allen te rijden en we maken er dan ook 2 groepen van.
Na een uur is het opgehouden met zachtjes regenen en komt het met bakken uit de lucht, toch maar gaan, want we moeten verder.
Het eerste deel tot aan de grote weg is erg slecht en door de regen zie je niet hoe groot het gat is dat onder de plas zit, dus flink slalommen. Denk wel, er waren meer gaten dan weg!
Na 30 km komt er licht aan de horizon en na 60 km is het droog, dus de regenkleding maar weer uitgedaan.
Door de warmte was het onder de regenkleding net zo nat als tijdens de bui, dus niet erg prettig.
De grens van Turkije was een avontuur op zich, 5 keer je pas laten zien; 5 x het zelfde ritueel.
Wij Nederlanders moeten 15 euro betalen voor een visum (sticker) en wat schetst onze verbazing, Martin, onze buitenlandse reisgenoot uit Duitsland hoeft dat niet (Hoezo 1 Europa. zo willen we toch gezien worden?).
Uiteindelijk na iets meer dan een uur bij 32 graden, drijven we ons pak uit en mogen we verder.
Snel eten en we besluiten toch maar weer geen snelweg te nemen want dan zien we meer van het land. Het wordt donkerder en er barst een onweersbui los die zijn weerga niet kent.
We vluchten naar een portiersloge van een fabriek en de regen kleding maar weer aan, zoveel regen heb ik nog nooit gezien.
Even later komt de directie van de fabriek en die nodigt ons uit om mee te gaan om koffie drinken, want rijden kunnen we toch niet.
Tijdens het gesprek komen we er achter dat ze hier kaas en feta-achtige producten maken, als ik zeg dat ik bij Campina werk, komt er gelijk een antwoord va: 'ja, die kennen we hier ook van de boter'.
Zelf leveren ze aan het Midden-Oosten en Azië.
Alweer een uur later, pakken we de reis maar weer op, want het kan nog wel even duren. De kleding dus maar weer aan en de regen in, die nu 'normaal' naar beneden komt.
De rest van de reis gaat voorspoedig, zeker als het weer droog wordt en de omgeving zeer mooi is.
We moeten,voor we in Istanbul aankomen, door kleine dorpen, druk, smal en warm , maar dat geeft ook wel weer een apart sfeertje.
Wat een gekkenhuis is die stad, heel druk, warm, veel getoeter en lawaai. Het is zelfs zo druk dat we over 4 km 1,5 uur doen.
Maar dan gaat het mis, het is zo warm dat onze motoren erg heet worden en de BMW’S met luchtkoeling krijgen het moeilijk. Mijn motor wordt zelfs zo warm dat hij afslaat en na het starten, na 1 minuut, dat weer doet. We besluiten aan de kant te gaan om hem te laten afkoelen met nog slechts 2 km te gaan. Na een half uurtje pakken we het weer op en gaan naar het hotel, uitpakken, douchen en zien dat we wat te eten krijgen. Het was alweer veel te laat. Na een paar pilsjes komen we wat bij en lopen nog wat rond.
Om 1 uur in de nacht was het in buurt van moskee drukker dan in Enschede op zaterdag op de markt.
Toch maar naar bed en we kijken uit naar de dag van morgen, dan geen rit, maar Istanbul bekijken.