Bijna aan de Pakistaanse grens

Dag 27: 01-09-2012

Vandaag naar Zahedan aan de grens met Pakistan. Morgen zullen we deze grens overgaan en gaan we zien wat dit land ons zal brengen.
Na het ontbijt natuurlijk weer de motoren oppakken zoals we de hele reis al doen. Dit keer is het anders, omdat we niet weg mogen rijden als we zover zijn. We moeten wachten op de politie die ons zal begeleiden naar Zahedan.

Tegen 09.00 uur komt er een pick-up truck het terrein op rijden met 2 mannen in gewone kleren. Ik dacht: 'Is dat alles, maken ze daar zo’n heisa van?' Nadat we zijn vertrokken en net de stad Bam uit zijn, stoppen de heren aan de kant van de weg en nog geen minuut later komt een nieuwe pick-up truck aanrijden met wel acht man met geweren. Toen dacht ik: 'Oei, das heftig!" We reden met een matig tempo de woestijn in. 41 graden was het ondertussen, snel nog even tanken en verder gaat de groep, achter de politie aan. Na ongeveer 60 kilometer worden de acht heren vervangen door 4 mannen, 2 in de auto en 2 met geweer achterin. Dit gaat zo verder met een gangetje van 60 km door de warmte van de woestijn en we balen een beetje. 80 kilometer verder worden ook deze heren afgelost door anderen, maar nu gaat het anders, hun koppakking gaat er door en de auto komt aan de kook. Ze houden andere auto’s en vrachtwagens aan voor water en krijgen dat ook. Dan willen ze verder rijden, maar ik voorspel dat ze geen 2 kilometer gaan halen en dat was ook zo. Na een paar minuten staan ze alweer aan de kant, wij stellen voor dat chauffeur alleen achterblijft en de rest met onze gids mee gaat. Zoals we voorstelden, gebeurde het ook, nu eindelijk eens boven de 90 km per uur, heerlijk: een beetje wind! Weer een paar kilometer verderop even wat eten en drinken en weer een nieuwe groep agenten. Nu moesten we de paspoorten inleveren en gingen we verder maar met een slakkengangetje. Balen, je moet erachter blijven, maar het liefst zou je er tussen uit willen spurten.

Na een tijdje de volgende wissel. We beginnen gelijk tegen deze groep over de snelheid en vragen of die politieauto’s niet sneller kunnen. Dat hebben we geweten, op de weg waar je ongeveer 110 mocht, gingen we nu soms met 160 km per uur en dat schoot op met deze warmte. We waren nu vrij snel in Zahedan waar de auto werd gewisseld voor een lichte motorfiets met 2 man. Via een tankstation brengen deze mannen ons naar het hotel en blijven wachten tot we allemaal binnen zijn. Pas nu geven ze de paspoorten weer af, maar niet aan ons, maar aan het hotel, aan het baliepersoneel. Zo werd een lange saaie rit van 320 km door de woestijn toch weer een beetje bijzonder. Het was zeker bijzonder omdat we vandaag ook nog een groep kamelen zagen in de woestijn, niet in het wild, omdat er op kleine afstand iemand bij liep. Morgen de grens over naar Pakistan. Tot daar worden we begeleid door de politie, voor onze veiligheid, waarvoor dank aan Iran (en daarna zien we wel verder).